ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ γιατι ΑΚΟΥΣΤΙΚΕ το ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ του ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΓΥΡΟΥ

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ του ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΓΥΡΟΥ

γ΄ φάση

Όταν αποκλείεται η Βουλευτής Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ, κα Ολυμπία Τελιγιορίδου, από τις συσκέψεις του ΕΟΔΥ στην μαρτυρική Καστοριά, όταν παραγγέλνονται δημοσκοπήσεις ανάμεσα σε κηδείες, όταν αποκλείεται το Documento από την διαφημιστική εκστρατεία εναντίον της επιδημίας, όταν καλούν τον Τσίπρα / Δούρειο Ίππο, να πάρει θέση για… γελοιογραφίες, όταν τους καταγγέλλουν πια οι δικοί τους βουλευτές και πρόεδροι ιατρικών συλλόγων, όταν έχουν αρχίσει τα επεισόδια on air με αφοσιωμένους δημοσιογράφους …. Όταν εν ολίγοις έχουν χάσει πια την μπάλα οι μαστόροι της επικοινωνίας δεν είναι καθόλου περίεργα τα όσα συμβαίνουν και στην οδό Υγείας. 

Ο Πρόεδρος συναντήθηκε μόνο με όσους εκ των συνδικαλιστών ήταν πρόθυμοι να τον χειροκροτήσουν, αποκλείοντας όλους τους Δούρειους Ίππους. Ακούγεται ότι αποκλείει και όσους υπηρεσιακούς παράγοντες δεν του εξασφαλίζουν απόλυτο εχεμύθεια. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν μεροληψίες και φοβούνται τα χειρότερα. Στα καυτά επιχειρησιακά ζητήματα ούτε κουβέντα!

Ο Πρόεδρος των εργαζομένων στην Αθήνα αναλαμβάνει, αντί για ανταποκριτής του ΣΚΑΙ, τον ρόλο του τοπικού Τσιόδρα και εξηγεί στο κοινό πως ακριβώς σχετίζεται η ιχνηλάτηση του ιού… με την έλλειψη στολών. Από κοντά ο εκλεγμένος εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ΔΣ που θυμήθηκε να κάνει αυστηρή κριτική από όλα όσα συμβαίνουν… μόνο στα καλαμπούρια. Ακόμη
και η ΠΟΕΔΗΝ έχει βγει στα κάγκελα αλλά εδώ…
 
Δεν ακούγονται πια τα ωραία περί σούπερ-ΕΚΑΒ ούτε γίνονται παρομοιώσεις με τον κ Αρκουμανέα. Φαίνονται πια τόσο αστεία όσα διαβάζαμε, μόλις προ μηνός! Είδαμε και πρόσφατες τηλεοπτικές συνεντεύξεις με επίδειξη αυτοπεποίθησης και φυσικά άπλετο διαθέσιμο χρόνο. Μόνο στις διαμαρτυρίες κανενός αγανακτισμένου υγειονομικού ακούγεται σχεδόν αντανακλαστικά από τον δημοσιογράφο το «δεν έχουμε χρόνο, δυστυχώς…».

Σταδιακά όμως εμφανίζονται πλέον να ηγούνται του ηρωικού στρατεύματος κάτι
υπαξιωματικοί που έχουν να πιάσουν όπλο από χρόνια, που δεν πολυαντιλαμβάνονται τις ραγδαίες εξελίξεις ενώ νοιώθουν και υπερήφανοι, εν τη αφελεία τους, που πήραν αυτοί την μπάλα πάνω τους.

Ωστόσο, στο μεγάλο μαγαζί της Αριστοτέλους άλλοι, άλλα κάνουν. Σωστός ο Βασίλης ο υψηλός, που ξέροντας καλά από άμυνα εναντίον υπερτέρου αντιπάλου, φώναξε τους συνεργάτες των προηγουμένων και φρόντισε να διατρανώσει, σαν αληθινός πατριώτης που είναι, ότι τέτοιες ώρες ακούει πολύ προσεκτικά τον Ξανθό αλλά ακόμη και τον δαιμονοποιημένο Πολάκη (αυτό βεβαίως δεν του συγχωρέθηκε…) Αν όχι τίποτε άλλο, οι άνθρωποι θα θυμούνται από αυτόν ότι κατά την κρίσιμη στιγμή στην καρέκλα βρέθηκε ένας που άκουγε!
 
Η γραμμή του άλλου Βασίλη διαφέρει. Στρεψοδικία, απειλές, έπαινοι μέσα στην Βουλή στον γελοίο διοικητή του ΠΑΓΝΗ για τις διώξεις, συνεχείς αναφορές στο αφεντικό και καθημερινή απαγγελία ενός ποιήματος που με δυσκολία έχει αποστηθίσει. Αυτός ούτε από το υγειονομικό συνάφι προέρχεται ούτε μπάσκετ έπαιζε για να ξέρει από ζόρια, ίσως να έχει και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και κυρίως δεν φαίνεται να διαλέγεται με την όλη την Πατρίδα. Εύχομαι οι
καταγγελίες σχετικά με οικονομικούς χειρισμούς να μην επαληθευτούν. Στην καλύτερη περίπτωση οι άνθρωποι από την παρουσία του δεν θα θυμούνται απολύτως τίποτε!
 
Στην αρχή είδαμε τον καθηγητή κ. Σωτήρη Τσιόδρα, που ανέλαβε με την επιστημοσύνη του να καλύψει τους Βασίληδες, οι οποίοι στριμωχνόταν βολικά από πίσω του. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη που τους «βγήκε» γιατί ο καθηγητής, μη έχοντας καμία πολιτική εμπειρία, ανέλαβε το ρόλο ασπίδας. Ακόμη κι αν δεν τα έκανε όλα καλά, η πρόθεση του υπήρξε καλή και πλέον θα πρέπει να αποτραβηχτεί λίγο πιο πίσω γιατί δεν του αξίζει να φθαρεί. Οι επικοινωνιολόγοι του Κικίλια δικαιολόγησαν πάντως τα λεφτά τους με την ανάδειξή του σε πρωταγωνιστικό ρόλο, όσο κι αν ξέχασαν να αναφέρουν την πολυετή θητεία του δίπλα στον Ξανθό. Ο λόγος στους ειδικούς! Πως λέμε δηλαδή Επιστημονικό Συμβούλιο του ΕΚΑΒ. Ε, καμία σχέση!

Μετά αιφνιδίως χάσαμε τον χαμογελαστό Βασίλη και έσκασε μύτη ο αυστηρός Χαρδαλιάς. Μήπως το αφεντικό ήθελε να κοντύνει τον ψηλό και να του στείλει σε βάθος χρόνου και την λυπητερή; Η δικαιολογία ήταν πάντως πως η καραντίνα απαιτούσε μια τέτοια στροφή… Το Μαξίμου τοποθέτησε σε θέση διαχειριστή με υπερεξουσίες κάποιον από τα σπλάχνα του κι όχι κάποιον σαν τον Τσιόδρα, δηλαδή γενικής αποδοχής. Απομένει να δούμε πόσο καλά τα κατάφερε με την επιτήρηση της καραντίνας, με την έγκαιρη απαγόρευση της εξόδου (και δη προς τα νησιά), καθώς και με την υποστήριξη των σκληρά πληττομένων περιοχών. Οι ιστορίες που μαθαίνονται ήδη από πολλά μικρά μέρη για το πως εξαπλώθηκε εκεί ο ιός επαναλαμβάνονται ανησυχητικά. Περιλαμβάνουν άπειρα περιστατικά θρασύτατης παραβίασης της καραντίνας.

Η εξέλιξη της εβδομάδας που πέρασε λέγεται Ηλίας Μόσιαλος! Αυτόν δεν τον «βρήκε» η Αριστοτέλους αλλά το Μαξίμου. Κι εδώ δεν πρόκειται απλώς για την αναβάθμιση του άλλου Βασίλη ούτε για τον φωνακλά Χαρδαλιά. Εδώ πρόκειται για καπέλο μέχρι τα γόνατα. Κι όχι μόνο γιατί τον έβαλε ο ίδιος ο Μητσοτάκης, αξιοποιώντας έναν ακόμη υπουργό του Γ. Παπανδρέου. Υπάρχουν δύο ακόμη μεγάλες διαφορές.

ΠΡΩΤΟΝ: ο Μόσιαλος δεν είναι Τσιόδρας αφού πρόκειται για πολιτικό ζώο από την παιδική του ηλικία. Ρηγάς, μέλος του ΚΣ της ΕΦΕΕ σαν φοιτητής, πρόθυμος να παραμερίσει το LSE στην κρίση του 2010, δεν είναι καθόλου περίεργο που δηλώνει εκ νέου παρών στα δύσκολα.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ο άνθρωπος έχει κάνει, ευγενικά, την πιο αυστηρή κριτική στα μέχρι τώρα.

Μίλησε πρώτος για την ανάγκη αποσυμφόρησης των προσφυγικών camps στα νησιά (στο πρώτο κρούσμα, τέλη Φλεβάρη) και προσδιόρισε την ανετοιμότητα μας γράφοντας ότι χρειαζόμαστε 50 φορές περισσότερους αναπνευστήρες από ότι διαθέτουμε, πράγμα που αν το είχε πει ο Πολάκης θα τον έκραζαν και οι δικοί του. Οπότε η τοποθέτηση αυτή, προκειμένου πχ να εξηγήσει στους Ευρωπαίους γιατί αρνούμαστε την αποσυμφόρηση, αυτήν που ο ίδιος εγκαίρως υποδείκνυε, είτε δείχνει τρικυμία εν κρανίω είτε δείχνει μια έμπρακτη αυτοκριτική.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οφείλουν να επανεξετάσουν τη στάση τους όλοι οι ιθύνοντες της Κεντρικής υπηρεσίας του ΕΚΑΒ (διοικούντες – διευθύνοντες – επιστήμονες – συνδικαλιστές). Ας σοβαρευτούν και ας παρατήσουν πια τις εξυπνάδες (επικοινωνία, αποκλεισμοί, στρεψοδικία κατά των «άλλων», μεροληψίες και παροχή συγχαρητηρίων αντί για μάσκες και στολές) κι ας δουν πώς θα σωθεί οτιδήποτε μπορεί ακόμη να σωθεί.

Η εβδομάδα που ξεκίνησε είναι μάλλον η τελευταία για ασκήσεις επί χάρτου.

Ζ. Ζ.