Όταν βάζαμε το Θεόφιλο στα… κολοκυθολούλουδα!
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο του θανάτου του φουστανελά ζωγράφου, ιστορίες τρέλας από την χρήση έργων του από το Δήμο Μυτιλήνης, στο παρελθόν και σήμερα!
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣΚΑΣ Δημοσίευση 24/3/2021
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, δυο πίνακες ζωγραφικής του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ τουλάχιστον το 2006 ταξίδεψαν στην Αθήνα χωρίς την παραμικρή διασφάλιση από πλευράς ασφαλείας αλλά και χωρίς να ληφθούν οι απαραίτητες προς τούτο αποφάσεις.
Δηλαδή τέτοιας τεράστιας πολιτιστικής αλλά και οικονομικής αξίας έργα τέχνης χρησιμοποιήθηκαν χωρίς να τηρηθούν τα όσα οι νόμοι ορίζουν ως να μην αποτελούσαν δημόσια περιουσία. Πρόκειται για τον πίνακα που εικονίζει τον ταρσανά και την προσφυγοπαναγιά στη Σκάλα Λουτρών ιδιοκτησίας της ΕΛΜΕ Λέσβου χρησιδάνειο στο Λεσβιακό Οργανισμό Λαϊκής Τέχνης του Δήμου Μυτιλήνης και το ξύλινο τμήμα από κάρο (αραμπά) του μεσοπολέμου με εικόνες κυνηγιού δωρεά Μπίνου στον ίδιο οργανισμό που πλέον δεν υπάρχει.
Όπως φαίνεται στη φωτογραφία οι δυο πίνακες, 15 χρόνια πριν, άγνωστο πώς, είχαν μεταφερθεί στην έκθεση «Τουριστικό Πανόραμα 2006». Στη σκιά τους, προκειμένου προφανώς να διαφημιστεί (!!!) η Μυτιλήνη ως τουριστικός προορισμός, η Άννα Διαμαντοπούλου, τότε Υπουργός Ανάπτυξης στο περίπτερο της Μυτιλήνης τηγάνιζε… κολοκυθολούλουδα. Ελάχιστα μέτρα πίσω της γνήσια έργα του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, περιουσία του Λεσβιακού λαού τα χρησιμοποιούσαν ως ντεκόρ σε τηγάνισμα κολοκυθολούλουδων!
Οι δυο αυτοί πίνακες μετά την περιπέτεια τους με τα τηγανόλαδα επέστρεψαν στη Μυτιλήνη όπου «θάφτηκαν» υπό βροχή στον πάνω όροφο του παλιού λιμεναρχείου. Σήμερα βρίσκονται στα υγρά υπόγεια της δημοτικής πινακοθήκης (αρχοντικό Χαλήμ Μπέη) υπό κάκιστες συνθήκες συντήρησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια