ΟΜπιθικώτσης τραγουδούσε για έναν Κώστα, βαρύ κι ασήκωτο, που δεν μασούσε κι απειλούσε με αντίμετρα! Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι εννοούσε τον Κώστα τον μικροβιολόγο;

Η όζουσα υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ έσκασε στα χέρια του κ Κώστα Τσιάρα, ο οποίος είχε την φαεινή ιδέα να χρίσει πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ τον τέως Αρεοπαγίτη κ. Σαλάτα. Ο διακεκριμένος

Αρεοπαγίτης είχε χρησιμεύσει στην Δικαιοσύνη επι Τσιάρα στην υπόθεση Τουλουπάκη/ Novartis=σκευωρία Αυτό είναι από άλλο western (ο νόμος δυτικά του Πέκος …).

Πυξ Λαξ ΟΠΕΚΕΠΕ(Ξ)

Ο δυστυχής Σαλάτας διέκρινε ομοιότητες μεταξύ Τουλουπάκη και Ρουμανίδος Λάουρα Κοβέσι κι επιχείρησε παρόμοιες τανζανιές. Τότε είδε την Μολδοβλαχία ανάποδα, υπέστη πανωλεθρία αντίστοιχη της μάχης του Δραγατσανίου κι ο μικροβιολόγος φίλος του τον εξεδίωξε κλωτσηδόν για να διασωθεί ο ίδιος. Ήταν ο ΣΤ’ και έσχατος Πρόεδρος ΟΠΕΚΕΠΕ επι ΝΔ, που έφυγε Πυξ Λαξ!

Δεν είναι μόνο οι πρόεδροι ΟΠΕΚΕΠΕ που δεν φτουράνε επι ΝΔ. Αξιοσημείωτη επίδοση σημειώνεται και στους 5 υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης του κ Μητσοτάκη. Πέραν δηλαδή του επισφαλούς Τσιάρα έχουμε: Λιβανός-τέλος, Αυγενάκης διαγραφείς, εκτός κυβέρνησης και με το ένα πόδι εκτός ΝΔ, Βορίδης «ταύρος» προς θυσία από τον μοχθηρό ταυρομάχο (δεν ξεχνά την διαφοροποίηση του στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών) Καλύτερος όλων ο Γεωργαντάς, εξόριστος στην αντιπροεδρία της Βουλής απέναντι στην κ Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Αλλά κι από τους υπηρετήσαντες επί Καραμανλή μόνον ένας υφυπ παραμένει ενεργός στην ΝΔ κι αυτός είναι ο θρυλικός Μιχ Παπαδόπουλος της Κοζάνης που περιλαμβανόταν σ’ όλες τις προτάσεις για τα Τέμπη, πλην φυσικά εκείνης της πλειοψηφίας. Χαλκέντερος τύπος που επιβιώνει σειράς σκανδάλων κι επανεκλέγεται συνεχώς αν κι ο μόνος λόγος να τον θυμάται κανείς είναι η κωμική παράσταση την επομένη των Τεμπών όταν προσπαθούσε να πείσει οn camera πως η τηλεδιοίκηση λειτουργούσε μια χαρά κι ένας από τους μετέπειτα κατηγορούμενους του ΟΣΕ έκανε τον τηλεσκηνοθέτη αλλά τον έπιασε η κάμερα.

Ψοφέ γροικώ…

Ο κ Νίκος Ανδρουλάκης αρέσκεται στο παιγνίδι «πόσα μητσοτάκια έφαγες σήμερα;» από τότε που προκάλεσε την καρατόμηση Μπρατάκου – Παπασταύρου γιατί βεγγέριζαν ολονυκτίς στην ονομαστική εορτή του Βαγγέλη Μαρινάκη. Διέκρινε λοιπόν την δυσχερεστάτη θέση του Κώστα Τσιάρα κι ως ύαινα αναφώνησε «ψοφέ γροικώ» ζητώντας την άμεση παραίτηση του ευάλωτου κυρ Κώστα.

Αυτός θα μπορούσε να θεωρήσει την παραίνεση Ανδρουλάκη έως κι ευεργετική, δεδομένου ότι δεν είναι κάθε μέρα Κυριακή και δεν μπορεί να διώχνει υπουργό ο Μησοτάκης όποτε το ζητάει ο Ανδρουλάκης. Αυτός όμως αντί να κάνει την πάπια του την είπε κατάμουτρα.

Είπε, κατ’ αρχάς για τον νεκρό Αθανασόπουλο που καταδικάστηκε προ 35ετίας στην υπόθεση για το γιουγκοσλάβικο καλαμπόκι και είναι ένας από τους ελάχιστους (υπουργούς και δικαστές) που μπήκαν φυλακή. Λέγεται ότι υπήρχε και μια υπόθεση με υπουργό του Πλαστήρα αλλά του φάνηκε κάπως μπαγιάτικη…

Θα πείτε, είναι γραμμή Μαξίμου οι διαχρονικές παθογένειες όποτε πιάνονται με την γίδα στην πλάτη (υποκλοπές, Τέμπη, ΕΣΥ κλπ.) Δεν αρκέστηκε ο Ε’ υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΔ από το 2019 να κλωτσήσει την μπάλα στην κερκίδα για καθυστέρηση. Αντεπετέθη, προσβάλλοντας προσωπικά τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υποδεικνύοντας του να ψάξει για ενόχους στο προσωπικό του περιβάλλον. Αυτή η αυθόρμητος έκρηξη του κυρ Κώστα στον ΣΚΑΙ, μύριζε σχεδιασμό Μαξίμου από χιλιόμετρα.

Οι δημοσιογράφοι υποτίθεται ότι απόρησαν, δοθείσης της κρητικής γεύσης του σκανδάλου, μήπως υπονοεί τίποτε συγγενείς του κ Ανδρουλάκη κι ο κυρ Κώστας ο ζόρικος αρνήθηκε ν’ απαντήσει, μη αποκλείοντας το! Στην εκδοχή που διακινείται πάντως η μπηχτή αποδίδεται στην ανάμιξη διακεκριμένων στελεχών του Κινήματος, σχετιζόμενων με τον κύκλο Ανδρουλάκη, με τα αγροτικά και με την Κρήτη. Η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ ορθώς επισημαίνει τον καουμπόικο χαρακτήρα της στάσης του κυρ Κώστα που δείχνει σαν να τους κάλεσε σε μονομαχία.

Η πικρή αλήθεια

Η αλήθεια είναι ότι η ξεφτίλα της ΝΔ δεν κρύβει ούτε ότι κάποιοι από τους ένδεκα κατά καιρούς υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ νομοθετούσαν «τεχνικές λύσεις» υπό τις δημόσιες υποδείξεις των νεοδημοκρατών περιφερειαρχών Αγοραστού και Καρχιμάνη (τα καλύτερα παιδιά στα χειρότερα χέρια) Και παρόλα αυτά τελικώς «στους αγρότες τον ήπιανε…» κατά Τζάκρη γιατί σε τέτοια παίγνια η δεξιά δεν παίζεται κι οι πελάτες την προτιμούν.

Για το ΠΑΣΟΚ πάλι δεν το συζητάμε! Όχι απλώς ήταν μαζί στις φοβερές ρυθμίσεις των συριζαίων αλλά ήταν αυτό που έφτιαξε τον ΟΠΕΚΕΠΕ επί Σημίτη/Αργύρη, πιθανώς με αρχική πρόθεση περιστολής της ρεμούλας. Ωστόσο συνέπραξε συχνά-πυκνά με την ΝΔ στην πλήρη μεταστροφή του χαρακτήρα του κι ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι ξαναβρέθηκε στην κυβέρνηση και μετά το 2004 σε τρεις κυβερνήσεις 2009-2015 (ΓΑΠ, Παπαδήμου και Σαμαρά-Βενιζέλου).

Σύγκλιση χωρίς σκελετούς στην ντουλάπα

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι η κατ’ εξοχήν υπόθεση που μετά τα Τέμπη έρχεται να υπογραμμίσει την ανάγκη αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού και την οριοθέτηση νέων διαχωριστικών πολιτικών γραμμών. Η ανάγκη μιας νέας μεταπολίτευσης, επιβάλει ένα ευρύ μέτωπο εναντίον της διαφθοράς και αποτροπής της νέας χρεωκοπίας. Αυτό ορίζει ότι όποιος από τους παλιούς θέλει να είναι με το νέο θα πρέπει να αναμετρηθεί πειστικά και ριζικά με το κυβερνητικό του παρελθόν, χωρίς παρασιωπήσεις, συμψηφισμούς και ψευδώνυμους πολιτικούς ρεαλισμούς που μας έφεραν ως εδώ.

Ορίστε ένα θαυμάσιο πεδίο σύγκλισης της κεντροαριστεράς κι όποιου άλλου επιθυμεί, σε μη σαθρές βάσεις. Το αγροτικό, οι επιδοτήσεις κι η διαχρονική συμπεριφορά των πολιτικών δυνάμεων και δή των κυβερνήσεων. Όχι στα σουαρέ δειπνοσοφιστών που πολυλογούν περί ανέμων και υδάτων ούτε με άλλους που ινστιτουσιονίζονται ανωδύνως αλλά θέτοντας το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων.

Για παράδειγμα ο κ Τσίπρας με την επίκληση του νέου πατριωτισμού κατά της κλεπτοκρατίας δείχνει να αντιλαμβάνεται και να ιχνογραφεί ένα νέο εκσυγχρονιστικό αφήγημα αρκετά διαφορετικό από τα προηγούμενα του. Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Μοιάζει όμως ως η κίβδηλη προσπάθεια του παλιού να υποδυθεί το νέο όσο δεν εμβαθύνει στα αίτια καθυστέρησης της χώρας.

Ο Αυταρχισμός, η αδιαφάνεια και η πελατειακή ατιμωρησία δεν είναι φυσικό φαινόμενο ούτε θεική κατάρα. Απο την άλλη όταν όλοι οι θεσμοί είναι διαβρωμένοι από ολιγάρχες/Μαικήνες και βρίθει ο τόπος από κόμματα παρεοκρατίας τότε το θέμα μας δεν είναι τεχνικό αλλά ταξικό. Απηχεί συγκεκριμένα ισχυρά συμφέροντα που επωφελούνται, η διαιώνιση του βαλκανικού status.

Οπότε κι η λύση ας μην αναζητάται στην υπερατλαντική σοφία ούτε φυσικά στην ψευδώνυμη αριστεία, στα think tanks, στα ινστιτούτα και σ’ άλλες εκδοχές τεχνοκρατίας. Είναι θέμα συγκρότησης της κατάλληλης κοινωνικής συμμαχίας που να είναι αδιάλλακτη κι έτοιμη για ισχυρές κοινωνικές συγκρούσεις. Ο εκσυγχρονισμός στη σαθρή μας χώρα ή θα είναι ανατρεπτικός και ριζοσπαστικός ή δεν θα υπάρξει.


tvxs.gr