Αντώνης Σαμαράς: Πρωτοβουλία
Πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά, υπέρ των συγγενών- με αφορμή την απεργία πείνας του τραγικού πατέρα Ρούτσι.
Πρέπει κάποιος να πεθάνει από απεργία πείνας, για να γίνει το αυτονόητο- όπως είναι η άσκηση του δικαιώματος εκταφής νεκρού από τους οικείους του; Ή μήπως και γι’ αυτό θα φταίνε οι «συνωμοσιολόγοι»;
Στην τελευταία συνέντευξή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφερε εκ νέου κάλυψη στις μεθοδεύσεις, ώστε η αναζήτηση ευθυνών να περιοριστεί σε διοικητικούς υπαλλήλους- σε μια «ανώδυνη» δίκη, που θα αρχίσει το 2026 και θα κρατήσει πέντε χρόνια.
Με άλλο λόγια, για να μείνουν στο απυρόβλητο μέλη της κυβέρνησής του, η εταιρία και φορείς που συνήργησαν στη δημιουργία των συνθηκών της φονικής σύγκρουσης. Μαζί με τις παραλείψεις στην έρευνα, από δικαστικούς λειτουργούς που καταγγέλλουν διαρκώς και τεκμηριωμένα οι συγγενείς και ο νομικός κόσμος της χώρας.
Εντελώς συμπτωματικά η, αφανής ως τώρα, νέα πρόεδρος του Αρείου Πάγου Αναστασία Παπαδοπούλου, έσπευσε να προσφέρει τη συνηγορία της στην κυβέρνηση. Επικρίνοντας «πρόσωπα» και «ομάδες πολιτών», που «στοχοποιούν δικαστικούς λειτουργούς». Παρέλειπε όμως κραυγαλέες συμπεριφορές ανακριτή και εισαγγελέα στην υπόθεση.
Το σκηνικό ελεγχόμενης εξέλιξης που θα κλείσει το θέμα ανώδυνα για την κυβέρνηση διαταράσσει η νέα παράμετρος αντιδράσεων από τους συγγενείς : η απεργία πείνας του γονέα Πάνου Ρούτσι στο Σύνταγμα, με τις απρόβλεπτές επιπτώσεις που εγκυμονεί.
«Δεν εμπιστεύομαι πια αυτή τη Δικαιοσύνη, έθαψα το παιδί μου χωρίς να μπορέσω καν να το δω. Μου έδωσαν μία μαύρη σακούλα κλειστή, χωρίς να ξέρω τι υπάρχει μέσα». Ανατριχιαστικό αλλά ως εκεί έφτασε η σπουδή να εξαφανιστούν τεκμήρια της σύγκρουσης.
Η, ανέγγιχτη από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, Μαρία Καρυστιανού, μετέφερε στα αρμόδια κοινοτικά όργανα το θέμα. Ελπιδοφόρο, αν ληφθεί υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη δεν τρώει κουτόχορτο.
Η Λάουρα Κοβέσι και η Πόπη Παπανδρέου, αξιώνουν κράτος Δικαίου, στο αθηναϊκό βασίλειο , της κατά συρροή παραβίασής του.
Το αίτημα της εκταφής θεμελιώνεται, όχι μόνο ως δικαίωμα, αλλά και ως ανάγκη συμπλήρωσης της συζήτησης για το «μπάζωμα», Μετά την άγαρμπη εξέλιξη που επιβλήθηκε σε ό,τι αφορά το «μανιτάρι» φωτιάς, που προκλήθηκε μετά τη σύγκρουση.
Με συνέργειες κυβέρνησης, δικαστικών παραγόντων, φορέων σε διατεταγμένη υπηρεσία και επιστημόνων που ξέχασαν την επιστήμη τους, η «πυρόσφαιρα» ήταν οφθαλμαπάτη και «μπάζωμα» δεν υπήρξε.
Η ανάλυση των ενταφιασμένων σορών, θα φωτίσει και τα δυο ζητήματα και πρώτη η Δικαιοσύνη όφειλε να την επιδιώξει. Όσο υπάρχει άρνηση σε κάτι τόσο απλό , συντηρούνται ο υπόνοιες για ότι επιδιώκει να κρύψει η κυβέρνηση.
Για περισσότερο από δύο χρόνια, ο ρόλος της πολιτικής επί του θέματος, είναι τραγικά ανεπαρκής- πλην εξαιρέσεων. Ειδικά όσοι ανήκουν στην κυβερνητική παράταξη, εθελουσίως πέρασαν στο λαιμό τους τη θηλιά της συνενοχής.
Αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία στην πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά, υπέρ των συγγενών- με αφορμή την απεργία πείνας του τραγικού πατέρα Ρούτσι.
– «Δεν υπάρχει ηθικό έρεισμα στην επίμονη απόρριψη του αιτήματος των γονιών των θυμάτων να προχωρήσουν στην εκταφή των σορών των παιδιών τους… Είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα»
Υπάρχουν τρεις ακόμη πρώην Πρωθυπουργοί: οι «ημιαπασχολούμενοι», ως βουλευτές, Γ. Παπανδρεόυ και Αλ. Τσίπρας και ο εκτός Βουλής Κ. Καραμανλής. Θα συνταχθούν με τον Σαμαρά , ή τους απασχολεί μόνο η προσωπική «δικαίωση», για όσα άφησαν πίσω τους;
«Δεν πάει άλλο», όπως είπε ο θαρραλέος Γιώργος Βλάχος.
Δεν υπάρχουν σχόλια