Τάκης Λιδωρικιώτης / ΣΥΡΙΖΑ: Εξόριστοι στον κεντρικό εξώστη
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr
Μετά το εξώδικο στον κ Βαξεβάνη του «Documento» ήρθε κι η καρατόμηση του κ Σουρμελίδη, δ/ντη της κομματικής εφημερίδας «Η ΑΥΓΗ». Τρικυμιώδης αποδεικνύεται η ΙΘΑΚΗ στον ισχνό χώρο των δημοσιογράφων-υποστηρικτών του αειμνήστου ΣΥΡΙΖΑ. Δοθείσης μάλιστα και της στροφής διαφόρων συστημικών ΜΜΕ υπέρ αυτού που ελεεινολογούσαν μέχρι πρόσφατα, έχουμε ένα πραγματικό rebranding Τσίπρα στο χώρο της δημοσιογραφίας.
Ο Τσίπρας της μΜ εποχής ξεδιπλώνει πανιά για τις νέες του θάλασσες. Όπου ‘μ.Μ.’ εποχή δεν σημαίνει μετά Μητσοτάκη, ο οποίος χαίρει άκρας υγείας, αλλά μετά Μαραντζίδη! Διακεκριμένος μενουμευρωπαίος ο κ καθηγητής έχει εμφατικό ρόλο στην ευθανασία εν κινήσει του πατρώου κόμματος. Υπογραμμίζει έτσι με την παρουσία του το βαθύ ψυχικό και νοητικό χάσμα με τα παλιά, τους παλιούς και κυρίως τις παλιές. Πως λέμε παλιοζωή, παλιόκοσμος και παλιοκοινωνία … Rebranding λοιπόν κι εδώ!
Οι συγκρούσεις όμως με παλιούς υποστηρικτές στον χώρο της δημοσιογραφίας ή οι αλλαγές στους προνομιακούς συνομιλητές από τον χώρο της διανόησης δεν βαρύνουν σχεδόν καθόλου μπροστά στα τόσο επιδεικτικά καψόνια που επιφύλαξε ο Τσίπρας για πολιτικά πρόσωπα που χρησιμοποιούσαν το όνομα του, επι ματαίω. Εδώ να δεις Rebranding.
‘Έλειπαν από το ΠΑΛΛΑΣ οι πολύ παλιοί του φίλοι, που “για πάντα φύγαν” (Αλαβάνος, Λαφαζάνης, βαρουφάκης, Κων/λου) αλλά και μια νεότερη γενεά αποσυνάγωγων (Πολάκης αλλά και Τσακαλώτος, Τζάκρη αλλά και Κασιμάτη) Σε ξένους δρόμους πορεύονται και τινές προσελθέντες. Κανείς από αυτους δεν ήταν στον εξώστη κι η τυχόν παρουσία τους εκεί μάλλον θα θόλωνε το μήνυμα.
Ο Τσίπρας όπως όλοι οι μεγάλοι πολιτικοί είναι μαιτρ των συμβολισμών με πεδίο τιμών κατά καιρούς είτε το εσωτερικό του κόμματος του (πχ αιφνίδια στέψη Σβίγκου) είτε την όλη κοινωνία (πχ απόδραση του από το βουλευτικό αξίωμα). Ποιοι ακριβώς ήταν και σε τι χρησίμευσαν οι εξόριστοι του κεντρικού εξώστη ή της κεντρικής λεωφόρου, όπως θα έλεγαν παλιότερα οι Ζερβός και Φέρρης; Ήταν άραγε αντίπαλοι ή έστω άνθρωποι αμφίβολης αφοσίωσης; Όχι, ήταν οι άνθρωποι οι δικοί του, τα δικά του παιδιά όπως λέει κι ο ίδιος απέναντι στα οποία στράφηκε με ξεχωριστή μανία.
Ικέτες οι ηγέτες
Ο κ Τσίπρας με όσους έχει κλείσει τους λογαριασμούς του είναι ευγενής. Τα καψόνια αυτά αν δεν αποτελούν σύνδρομο αυτοτραυματισμού ή αυτοκρατορικής παράνοιας όπως πχ είναι οι κατά καιρούς ηγετικές εκδηλώσεις Κασσελάκη, τότε ίσως είναι δοκιμασίες πειθάρχησης κι άσκησης του στρατεύματος. Οπότε όσο πιο επίλεκτη είναι η νέα μονάδα του στρατεύματος, τόσο πιο ακραίες οι δοκιμασίες για τους νεοσύλλεκτους.
Κατά μια άλλη ερμηνεία η όλη παράσταση ήταν απλώς μια φθηνή αγορά κύρους που προήλθε από την αφόρητη ταπείνωση όσων «ηγετών» προσήλθαν ως ικέτες. Γιατί πιθανώς η πελατεία τους (το «τελειωμένο σωματείο» όπως θα έλεγε κι ο Φέρρης) δεν το ξέρει ότι σχόλασαν οριστικά και νομίζουν ότι πρόκειται περί κάποιου συνεταιρισμού ισοτίμων κι όχι περί μιας προσχώρησης άνευ όρων.
Η τόση σκληρότητα της μεταχείρισης των ηγετών/ικετών, το να τους εξορίσει στον εξώστη και να τους αποκαλέσει ανικάνους, επαρχιώτες κι ιδιοτελείς έχει κάτι από τον επιδεικτικό χαρακτήρα των βυζαντινών τελετουργιών. Οκ Τσίπρας κατάγεται από την βυζαντινοπρεπή Ανατολική Θράκη αλλά κι από περιοχές του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Το ότι σήμερα ο ίδιος δεν εκφράζει κάτι πανίσχυρο όπως στο παρελθόν, δεν σημαίνει τίποτε. Ακόμη κι οι αυτοκράτορές που δεν έλεγχαν ούτε στρέμα έξω απο την Πόλη, στα θέματα τελετουργίας δεν παραχωρούσαν το παραμικρό από το μεγαλείο της Δεσποτείας που εκπροσωπούσαν.
Εξάλλου ο ΣΥΡΙΖΑ, ας μην το ξεχνάμε, θα βρίσκεται πάντα εκεί που είναι ο Τσίπρας! Ένα είδος Συριζα mobilis, κατά το Rome mobilis, όπου η Ρώμη ήταν κινητή και βρισκόταν κάθε φορά στην πρωτεύουσα Πόλη, όπου δηλαδή κάθε φορά ήταν εγκατεστημένος ο Αυτοκράτωρ. Και κατά βούληση θα μετατρέπει σε βυζαντινό Ιππόδρομο το όποιο ΠΑΛΛΑΣ, προκειμένου μπροστά στον λαό να διαπομπεύσει όσους πρέπει να ταπεινώσει. Όχι επειδή έχει κάτι προσωπικό μαζί τους ή γιατί είναι παλιοχαρακτήρας αλλά γιατί πρέπει το φιλοθεάμονον κοινό να βεβαιωθεί με τα ματάκια του πως εκεινών μεν το σωματείο τελείωσε και διελύθη, Δεσπότης δε της αιώνιας Ρώμης παραμένει ο ίδιος.
Υ.Γ.: επειδή είναι ευγενής ούτε ανάποδα σε γάιδαρο τους έβαλε, ούτε μούντζες από την πλατεία πέσαν ούτε τους ακρωτηρίασε για σιγουριά …
Δεν υπάρχουν σχόλια