Όταν ακούς ότι – ξαφνικά – μπλοκάρουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς αγροτών – που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των μπλόκων   – το μυαλό σου υποθέτει διάφορα. Όταν – αυτή τη χρονική στιγμή – η ΑΑΔΕ κάνει έφοδο στα γραφεία του «Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών», τότε επίσης το μυαλό σου υποθέτει διάφορα.

Σήμερα η ΑΑΔΕ και ο πρόεδρος της ο Τζορτζ Πιτσιλής κάνουν όλη την «δουλειά» για λογαριασμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Απορρόφησαν σε μια νύχτα τον ΟΠΕΚΕΠΕ, προσπαθώντας να τον εξαφανίσουν. Ελπίζοντας να ξεχαστεί όλο αυτό το αμαρτωλό τερατούργημα που το κυβερνητικό και κομματικό σύστημα της ΝΔ δημιούργησε. Την ίδια στιγμή στοχοποιούν συνδικαλιστές αγρότες των μπλόκων και – εμμέσως πλην σαφώς – προσπαθούν να πλήξουν ηθικά και τη Μαρία Καρυστιανού.

Όταν μιλάμε σε μια δημοκρατία για καθεστώς – δείχνοντας μια κυβέρνηση που έχει εκλεγεί με τη ψήφο των πολιτών – ακούγεται κάπως υπερβολικό. Όμως όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη – συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται – ο χαρακτηρισμός αυτός πλησιάζει την αλήθεια.

Στα πλαίσια της συνεχούς προπαγάνδας – το καθεστώς – μιλάει σήμερα για την εξυγίανση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Όμως ένα είναι το σίγουρο. Εάν δεν έψαχνε η ευρωπαϊκή εισαγγελία τα ζητήματα των αγροτικών επιδοτήσεων το κομματικό πάρτι υπεξαίρεσης των ενισχύσεων  ακόμα θα συνεχιζόταν.

Το μεγάλο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ άνθισε – και βρήκε πρόσφορο έδαφος να ανθίσει – εν μέσω της διαμάχης μεταξύ των διοικήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ και των υπουργών αγροτικής ανάπτυξης. Και παρακολουθήσαμε όλον αυτόν τον εκφυλισμό ο ένας υπουργός να στηρίζει τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ και ο επόμενος υπουργός να ζητά την παραίτηση του. Γιατί όλες αυτές οι διαμάχες – μεταξύ τους – είχαν να κάνουν με τα διαφορετικά ιδιωτικά συμφέροντα που ο καθένας τους εξυπηρετούσε. Άλλος ήταν με τη μία εταιρία που έλεγχε το πληροφοριακό σύστημα του ΟΠΕΚΕΠΕ και ο άλλος με την άλλη εταιρία που φιλοδοξούσε να την αντικαταστήσει. Και παρακολουθήσαμε όλο αυτό το μαλλιοτράβηγμα εντός του κυβερνώντος κόμματος. Γιατί είναι πολλά τα λεφτά. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ήξερε τίποτα…

Σήμερα το μόνο που μένει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη – να ισχυρίζεται –  είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Και η αλήθεια είναι ότι με τα σημερινά δεδομένα αυτό πλησιάζει την πραγματικότητα. Γι’ αυτό σήμερα – είναι πολύ χρήσιμο και κρίσιμο για τη δημοκρατία – να δημιουργηθούν νέα κόμματα που θα απεγκλωβίσουν τους πολίτες από την αποχή και την παραίτηση. Τόσο το υπό δημιουργία κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, όσο και το υπό δημιουργία κόμμα της Μαρίας Καρυστιανού μπορεί να αποτελέσουν μια εναλλακτική επιλογή διακυβέρνησης. Όσο και αν ακόμα – ειδικά το κόμμα της Μαρίας Καρυστιανού είναι θολό και αδιαμόρφωτο – η αγανάκτηση και η απόρριψη των πολιτών προς τη σημερινή κυβέρνηση δημιουργούν συνθήκες νέου πολιτικού σκηνικού. Και αν από τη μία πλευρά υπάρχει – η ένσταση πολλών – τι είδους κόμματα θα είναι τα νέα υπό διαμόρφωση κόμματα, από την άλλη υπάρχει η πραγματικότητα του πόσο θα άντεχε η κοινωνία μια άλλη τετραετία Μητσοτάκη;

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει απορρίψει την κυβέρνηση της ΝΔ. Εάν υπήρχε ο παλιός δικομματισμός, η σημερινή κυβέρνηση -δημοσκοπικά – θα βρισκόταν είκοσι μονάδες πίσω από το άλλο κόμμα του δικομματισμού. Όμως με το σημερινό πολιτικό σκηνικό είναι δέκα έως και δεκαπέντε μονάδες μπροστά από το δεύτερο ΠΑΣΟΚ. Και αν μείνουν έτσι τα πράγματα η κατάσταση έτσι θα συνεχίσει να είναι.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η Μαρία Καρυστιανού μπορεί να διαμορφώσουν ένα άλλο πολιτικό σκηνικό. Να τα αλλάξουν όλα. Και τότε θα φανεί η κατάρρευση της ΝΔ του Μητσοτάκη. Γιατί ότι κινδυνολογία και να διακινείται, χειρότερα τα πράγματα από το σημερινό καθεστώς αποκλείεται να είναι.

Είναι απλό. Αυτό που υπάρχει σήμερα πρέπει να σταματήσει. Φτάνει ένα δικό μας stop…