Η ΠΡΟΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ Η ΞΕΜΠΑΡΚΗ ΛΟΥΜΠΙΝΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 55% ΠΟΥ ΚΟΥΝΑΕΙ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ…
Φελνίκος
Fata obstant. Η φράση είναι από την Αινειάδα του Βιργίλιου και σημαίνει οι Μοίρες είναι αντίθετες. Το fatum είναι ο θεός του πεπρωμένου. Αρχικά η λέξη προσδιόριζε μια αμετάκλητη θεϊκή απόφαση, αργότερα όμως υπό την επίδραση της ελληνικής θρησκείας το fatum προσδιόρισε τις θεότητες του πεπρωμένου, μία εκ των οποίων ήταν οι Μοίρες. Είμαι σίγουρος ότι ο Stefanos Kasselakis δεν συμφωνεί με το fata obstant όχι επειδή δεν γνωρίζει λατινικά, αλλά γιατί είναι πεπεισμένος πως στην περίπτωσή του δεν ισχύει. Πιστεύει, όπως άλλωστε το είπε και δημοσίως, ότι είναι θέλημα Θεού να διαπρέψει ήγουν να γίνει πρωθυπουργός αφού η ανώτερη διάκριση στην πολιτική, με την οποίαν ασχολείται, είναι να κυβερνήσεις τη χώρα. Μέχρι πρότινος το «θα γίνω πρωθυπουργός», που έλεγε συνεχώς και αδιαλείπτως ο Stefanos, οι συνομιλητές του το εκλάμβαναν ως δήλωση βουλήσεως, ως περιφλεγή του επιθυμία.
Τώρα το παιχνίδι άλλαξε. Πήγε σε άλλη πίστα. Δεν είναι προσωπική του επιθυμία ούτε διακαής πόθος του συζύγου του, είναι θεϊκή απόφαση και οι Μοίρες …ας κόψουν το λαιμό τους. Αφού το προφήτεψαν ο άγιος Τσαλίκης και ο πατήρ Κύριλλος δεν μπορούν η Κλωθώ και η Λάχεσις να πουν κάτι διαφορετικό για το μέλλον του Κασσελάκη. Ποιά Αριστερά, ποιοί κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες, ποιοί συσχετισμοί δύναμης, ποιές συμμαχίες, ποιές δημοσκοπήσεις και ποιά εκλογικά ποσοστά. Αυτά δεν υπάρχουν. Είναι ξεπερασμένα. Κατάλοιπα της πολιτικής των προηγούμενων αιώνων. Στην εποχή του Stefanos την εξουσία τη δίνουν οι άγιοι και αφού προηγουμένως γνωμοδοτήσουν ο παπάς, ο ψάλτης και ο νεοκώρος τι σημαίνει για τον εμβαπτιζόμενο το αντικείμενο που σχηματίζεται στην κολυμβήθρα.
Ας λένε ότι θέλουν ο Μητσοτάκης, ο Ανδρουλάκης, ο Χαρίτσης, οι δημοσκόποι, οι δημοσιογράφοι, οι επιχειρηματίες. Το ποιός θα πάρει το γκουβέρνο θα το αποφασίσουν τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ και όχι οι ψηφοφόροι. Βεβαίως, οι γνωρίζοντες τον Stefanos διατείνονται ότι η προσφυγή στη μετασφυσική είναι άλλος ένας μεταμορφισμός του Κασσελάκη. «Καταφεύγει στους σταυρούς και στα πετραχήλια επειδή νομίζει πως έτσι οι πιστοί χριστιανοί θα τιμωρήσουν μόνον τον Μητσοτάκη -και όχι και τον ίδιο- για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών», μάς λέει παλαιός κοινοβουλευτικός. Και προσθέτει «είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Από την αρχή που εμφανίστηκε τη μία μέρα λέει το ένα και την επομένη το αντίθετο. Ξεκίνησε με την Κύπρο, μετά με τον ΣΕΒ και τα εργασιακά, μετά με τα κομματικά, μετά με τα εξωτερικά και αμυντικά θέματα, με την ιερή συμμαχία του ΝΑΤΟ, με τη Γάζα και το αμερικανοεβραϊκό συμβούλιο. Κάθε φορά, άλλα ντ άλλα της Παρασκευής το γάλα».
Και πράγματι ο Stefanos δεν είναι πολιτικός, είναι σιδηρουργός. Τη μια χτυπάει στο καρφί και την άλλη στο πέταλο. Άλλα θα πει στους Δελφούς κι άλλα στο Γαλαξείδι. Κατά κάποιο τρόπο θυμίζει τον κομσομόλο του 1970, που όταν τον ρωτούσαν «ποιά είναι η κληρονομιά του Καρλ Μαρξ στη Γερμανία;» απαντούσε: «Στην Ανατολική, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και στη Δυτική, το Κεφάλαιο». Έτσι και ο Κασσελάκης με τον ΣΥΡΙΖΑ και την κληρονομιά του Τσίπρα. Τη μια φορά πίνει νερό στο όνομα του προκατόχου του και την άλλη φτύνει στον κόρφο του μην ξαναβρεί το κόμμα και τη χώρα τέτοιο κακό. Άγιος ο Αλέξης, σατανάς ο Τσίπρας. Παράδεισος τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, Κόλαση η διακυβέρνηση 2015-2019. Η Κουμουνδούρου, επί των ημερών Κασσελάκη, επιχειρείται από Μόσχα της Αριστεράς να γίνει αν όχι η Ιερουσαλήμ του Κέντρου τουλάχιστον η αιχμή της μνησιπήμονος αντιδεξιάς παρατάξεως. Προσώρας, έχει μετατραπεί σε Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για σελέμπριτι, Λιαγκόφρονες και διάφορους αλλόφρονους πρώην. Είτε της Δεξιάς είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ξέμπαρκης λουμπιναρίας.
Πάντως, το κοινό στο οποίο ψαρεύει, και μάλιστα με επιτυχία, ο Κασσελάκης δεν είναι αμελητέο. Κάθε άλλο. Όπως φαίνεται είναι αρκετό για να καλύψει τις απώλειες που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά και να προσπεράσει, δημοσκοπικά, το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Σύμφωνα, με τα στοιχεία των ερευνών το 55% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ του Μαΐου 2023 έχει κουνήσει μαντήλι στο κόμμα του κυρίου Κασσελάκη. Η εκλογική βάση της Κουμουνδούρου τοποθετείται λοιπόν στο 9-10%. Οι επιπλέον 5-6 μονάδες που του δίνουν οι δημοσκόποι είναι οι καθαρόαιμοι Kaselistas, οι προσωπικοί οπαδοί του Stefanos. Αυτοί είναι και η μεγάλη προίκα που εισφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης και η οποία του δίνει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται ως μονάρχης. Η στρατηγική αποσυριζοποίησης αποδεικνύεται επιτυχής. Ακόμη κι αν στις ευρωεκλογές δεν φτάσει το 17,8% ο Stefanos θά έχει ένα δικό του, προσωποπαγές, κόμμα. Αν μάλιστα εκτός από τη δεύτερη θέση ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να ρίξει και τη διαφορά από την προπορευόμενη ΝΔ κάτω από τις 15 μονάδες τότε στον ΣΥΡΙΖΑ αντί για εξέγερση των εναπομεινάντων γρεναδιέρων της αριστεράς και του Τσίπρα θα έχουμε εσπευσμένες αποχωρήσεις προκειμένου να αποφευχθούν η διαπόμπευση και οι εκκαθαρίσεις από του Kaselistas.
Σε κάθε περίπτωση ο Stefanos κερδίζει. Ανάλογα με το αποτέλεσμα θα έχει είτε ένα εντελώς προσωπικό κόμμα, όπως ο Βελόπουλος, είτε θα άρχει της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τα στελέχη και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο υπηκόου. Κι αν μέχρι τώρα, λόγω συνεδρίου και ευρωεκλογών, έκανε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, από την 10η Ιουνίου και μετά -εφόσον του πάνε όλα …δεξιά- αλί αλί και τρισαλί για τον Σπίρτζη, τον Τεμπονέρα, τον Θεοχαρόπουλο, την Γεροβασίλη και τους λοιπούς …κασελοσκεπτικιστές. Τουλάχιστον, αυτό μεταδίδουν ο Αντώναρος, ο Πέτρος Παππάς, η Τζάκρη, ο Μωραΐτης και όσοι άλλοι τοποθετούν τους εαυτούς τους στην κατηγορία των ηρακλειδών. Ήδη μια πρώτη γεύση των επερχομένων έχουμε. Ο Βαγγέλης Αντώναρος «βάφτισε» τον Γιώργο Τσίπρα νέο Κατρούγκαλο, επειδή δεν πίστεψε το θαύμα με την εμφάνιση του σταυρού στην κολυμβήθρα του αρχηγού. Κάποιοι μπορεί να πουν ότι η επίθεση δικαιολογείται επειδή και οι δύο είναι υποψήφιοι για την ευρωβουλη και είθισται να υπάρχουν συντροφικά μαχαιρώματα.
Όμως είναι αρκετοί αυτοί που υποστηρίζουν πως τον Αντώναρο θα ακολουθήσουν και άλλοι εναντίον άλλων και η προεκλογική περίοδος μπορεί, εφόσον δεν υπάρξουν άνωθεν αυστηρές συστάσεις, να δώσει την εντύπωση ότι το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ προσομοιάζει σε «κλουβί με τις τρελές». Άλλωστε ο κίνδυνος αυτός επισημάνθηκε και στην συζήτηση που έγινε την Πέμπτη στο Εκτελεστικό Γραφείο της Κουμουνδούρου. Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε θα πρέπει στους υποψηφίους, και ιδιαίτερα τους «αδέσποτους», να τονιστεί ότι, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίον πήραν το χρίσμα, είναι μέλη κόμματος, στο οποίο υπάρχουν καταστατικό, πειθαρχικά όργανα και κανόνες συμπεριφοράς, που πρέπει να τηρούνται απ’ όλους, ανεξάρτητα αν λέγεσαι Παπαργυρόπουλος ή Κουρουμπλής. Την μεγαλύτερη πάντως ευθύνη για τα λεγόμενα και τη συμπεριφορά των υποψηφίων την έχει ο Κασσελάκης, ο οποίος κάνει τον σταυρό του και προσεύχεται στον άγιο Τσαλίκη να μην υπάρξει άλλος Παπανώτας, αφού την Παρασκευή έληξε η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων και πλέον δεν έχει τη δυνατότητα να αποπέμψει και να αντικαταστήσει κάποιον/α λόγω προβληματικών δηλώσεων ή ανοίκειας συμπεριφοράς. Ο επιπλέον λόγος που ο Stefanos δεν θέλει να υπάρξουν παρατράγουδα είναι ότι το επόμενο δεκαήμερο, και με πλοηγό τον ναύαρχο Αποστολάκη, θα κάνει …απόβαση σε 26 νησιά. Η περιοδεία στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και το Βόρειο Αιγαίο θα ολοκληρωθεί τη Μεγάλη Δευτέρα.
Και φυσικά, δεν θα ήθελε τα (πιθανά) παρατράγουδα να εκμεταλλευθούν ο Μητσοτάκης, ο Ανδρουλάκης και ο Χαρίτσης. Ειδικά, για τη Νέα Αριστερά ο φόβος βαίνει αυξανόμενος αφού οι …πατάτες με το «ιερό» ΝΑΤΟ, το θαύμα της κολυμβήθρας, τον Παπανώτα και το Ισραήλ αδειάζουν από αριστερές ψήφους το σακούλι της Κουμουνδούρου και γεμίζουν της Πατησίων. Μάλιστα, την εβδομάδα που διέρρευσε η Νέα Αριστερά κατήγαγε δύο νίκες σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρώτη ήταν η αποπομπή Παπανώτα. Αυτή έγινε μετά από μια αποκαλυπτική δήλωση της Έφης Αχτσιόγλου για τον κακοποιητικό λόγο του τηλεπαρουσιαστή σε βάρος των γυναικών και του Κινήματος metoo. Και η δεύτερη αφορούσε την προγραμματισμένη συνάντηση του Κασσελάκη στην Ουάσιγκτον με εκπροσώπους του AIPAC (American Israeli Public Affairs Committee), της Αμερικανοϊσραηλινής Επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων, η οποία, όπως λέγεται, στηρίζει τον Τραμπ και τους ακροεθνικιστές στο Ισραήλ. Και αυτή ακυρώθηκε μετά από την ανακοίνωση-καταγγελία της Νέας Αριστεράς για μονόπλευρη στήριξη του Ισραήλ και αγνόηση των όσων συμβαίνουν στη Γάζα.
Σημειώνουμε πως και για τα δύο επεισόδια υπήρχαν έντονες αντιδράσεις και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Η Δώρα Τσαμπάζη και η Σοφία Μπεκατώρου ξεκαθάρισαν στην ηγεσία του κόμματος, η πρώτη δημόσια και η δεύτερη στο παρασκήνιο, ότι δεν μπορούν να βρίσκονται στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τον Παπανώτα. Περισσότερες ήταν οι αντιδράσεις, αλλά στο παρασκήνιο, με την απροκάλυπτα φιλοϊσραηλινή στάση του Κασσελάκη στην γενοκτονία που συντελείται στη Γάζας και στο παλαιστινιακό ζήτημα. Κι όλα αυτά σε αντίθεση με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τις δηλώσεις στελεχών του και τις τοποθετήσεις Τσίπρα με πλέον πρόσφατη αυτή της Πέμπτης στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Όπως μάς έλεγε ιστορικό στέλεχος της ανανεωτικής αριστεράς «κάποιος να πει στον Κασσελάκη ότι έχει ξεπεράσει και τον Μητσοτάκη σε στήριξη στον Νετανιάχου. Με όσα λέει φαίνεται να στηρίζει στις ΗΠΑ τον Τραμπ και όχι τον Μπάϊντεν. Και στο Ισραήλ το Λικούντ και όχι τους Εργατικούς».
Προφανώς, το περί ου ο λόγος στέλεχος αρνείται να κατανοήσει τη μετάλλαξη που έχει υποστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην εποχή Κασσελάκη η αριστερά δεν έχει (και σίγουρα δεν θα έχει μετά τις ευρωεκλογές) δεσπόζουσα θέση στην Κουμουνδούρου. Επί Κασσελάκη η εκλογική βάση του κόμματος αλλάζει. Ο αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να σταματήσει η Δεξιά να μονοπωλεί το τρίπτυχο: Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια. Τα περί αδελφοσύνης, αλληλεγγύης, αναδιανομής, κοινωνικής απελευθέρωσης και άλλα τέτοια …κομμουνιστικά είναι μαρξιστικά κατάλοιπα και ευδοκιμούσαν μέχρι και την εποχή Τσίπρα. Τώρα είναι τα «νέα κοινά» που πρέπει να προσεγγιστούν. Ο ψηφιακός κόσμος, οι φόλουερς στο ίνσταγκραμ και το τικ τοκ, οι τηλεθεατές της Καινούργιου και του Λιάγκα, τα παιδιά με τα πλαστικά όνειρα, οι μειονότητες και πρωτίστως η ΛΟΑΤΚΙ πλας κοινότητα. Αν ο Κασσελάκης καταφέρει, στις επόμενες 50 ημέρες, να δημιουργήσει και εκλογική κουλτούρα σε αυτά τα κοινά σίγουρα το ποσοστό του Τσίπρα (17,8%) θα είναι η βάση και όχι το ταβάνι του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές. Αν όχι, τότε «μπλέξαμε και πως θα ξεμπλέξουμε», όπως λένε όλοι της παλιάς φρουράς του ΣΥΡΙΖΑ είτε παραμένουν στο κόμμα είτε μετακόμισαν στη Νέα Αριστερά είτε προτίμησαν, οι περισσότεροι, την ιδιώτευση.
Πάντως, καλού κακού και εκτός από τη λαμπάδα στον άγιο Τσαλίκη ας ανάψει ο Στέφανος και κάνα κερί στον Αλέξη Τσίπρα. Αν δεν συνέχιζε, έστω και από ανάγκη, να τον στηρίζει ο προκάτοχός του τότε το 55% αυτών που κούνησαν μαντήλι στον ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να έχει γίνει 70%, ενδεχομένως και 80% αν κάποιοι, ιδιαίτερα στην επαρχία, δεν παρέμειναν μέχρι να δώσουν και τη μάχη των ευρωεκλογών στηρίζοντας συγκεκριμένα πρόσωπα. Στη περίπτωση αυτή ο ναύαρχος Αποστολάκης, οδηγώντας το σκάφος, στη διάρκεια της δεκαήμερης «κρουαζιέρας» θα τραγουδούσε στον Stefanos: Στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Μήλο πετάς κυπαρισσόμηλο κι εγώ πετάω μήλο. Και ο Stefanos θα του απαντούσε: Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στη Νιο, στη Σαντορίνη μου στέλνεις κιτρολέμονο σου στέλνω μανταρίνι. Κι από κοντά θα σιγοντάριζε ο λοστρόμος Πολλάκης: Παράγγειλα της μάνας σου που πλένει στο σκαφίδι να μη σου λέει πικρόλογα τι θα τη φάει το φίδι…
Δεν υπάρχουν σχόλια