Ξαναχτύπησε η Κάλας με μαθήματα ιστορίας – «Πώς είναι δυνατόν να πέσαμε στα χέρια μιας ηλίθι@ς»
Η Κάλας έσκαψε κατ΄επιλογή το παρελθόν, αποκρύποντας το βίαιο χθες των Ευρωπαίων και θυμίζοντας μόνο εκείνο της Ρωσίας.
28 Νοεμβρίου 2025 | 10:26
«Όταν ακούω την Κάλας να μιλά, αναρωτιέμαι πώς γίνεται μία από τις κοιτίδες του πολιτισμού -η Ευρώπη, η εφευρέτρια της σύγχρονης διπλωματίας, θεμελιωμένη στην αρχή “ποτέ ξανά παγκόσμιοι πόλεμοι μεταξύ μας”- να έχει πέσει στα χέρια μιας τέτοιας ηλίθιας». Αυτό δήλωσε πρόσφατα ο Ιταλός δημοσιογράφος Μάρκο Τραβάλιο. Τι έκανε όμως –πάλι- η Κάγια Κάλας;
Για την ακρίβεια, ο Τραβάλιο έκανε αυτή τη δήλωση στις 24 Νοεμβρίου 2025, στο άκουσμα των δηλώσεων της Κάλας για άνευ όρων ανακωχή και «σκληρά μέτρα» κατά της Ρωσίας, δείχνοντας ότι η Ευρωπαία δεν έχει επαφή με τη πραγματικότητα.
Πιο πρόσφατα όμως, η Κάλας διέπραξε νέο ατόπημα, για το οποίο σίγουρα, ο Ιταλός δημοσιογράφος θα επαναλάμβανε τον χαρακτηρισμό.
«Επιτέθηκαν σε 19 χώρες»
Μιλώντας η Κάλας στις 26 Νοεμβρίου στο άτυπο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, υποστήριξε πως τα τελευταία 100 χρόνια, η Ρωσία έχει επιτεθεί σε πάνω από 19 χώρες, σε ορισμένες μάλιστα 3 ή 4 φορές. «Καμία από αυτές τις χώρες δεν έχει επιτεθεί στη Ρωσία».
Η Κάλας δεν είπε τόσο ψέματα, αλλά απέκρυψε την αλήθεια και μαγείρεψε με μια παραπλανητική ιστορική πραγματικότητητα/αφήγημα.
Πως προκύπτει ο αριθμός 19;
Πράγματι, η ΕΣΣΔ/Ρωσία τα τελευταία 100 χρόνια έχει προσαρτήσει βαλτικές χώρες το 1940 (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία). Επίσης εισέβαλε στην Φινλανδία 1939, στην Πολωνία το 1939 στην Ουγγαρία το 1956 στην Τσεχοσλοβακία (1968), στο Αφγανιστάν (1979), τη Γεωργία (2008) και στην Ουκρανία πιο πρόσφατα. Επίσης, υπενθυμίζεται ο ρόλος ρωσικών δυνάμεων στον πόλεμο της Υπερδνειστερίας, 1992.
Η Κάγια Κάλλας τα ανέφερε αυτά για να δείξει ότι είναι στην φύση της Ρωσίας να επιτίθεται, προκαλώντας στους Ευρωπαίους εύλογη ανασφάλεια. Γι’ αυτό, είπε «σε οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία, η έμφαση πρέπει να είναι στο πώς θα σταματήσει οριστικά η ρωσική επιθετικότητα και η αλλαγή συνόρων με τη βία» συμπλήρωσε».
Ωστόσο, η επικεφαλή της ευρωπαϊκής διπλωματίας, επιχείρησε απόκρυψη της αλήθειας (concealment).
Οι ευρωπαϊκές χώρες που επιτέθηκαν στη Ρωσία
Όσον αφορά τη Ρωσία, η Λετονή πολιτικός στην διατύπωσή της –εάν ήθελε να είναι δίκαιη- θα έπρεπε αν να αναφέρει, ότι η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ τον Ιούνιο του 1941. Το γεγονός ότι η ΕΣΣΔ δεν ήταν μια δημοκρατική χώρα δεν αλλάζει την πράξη. Επίσης, η Ρουμανία, συμμετείχε και εκείνη από την πρώτη μέρα της «Μπαρμπαρόσα» ως σύμμαχος της Γερμανίας.
Η Φινλανδία επίσης, επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ μαζί με τη ναζιστική Γερμανία, αν και προηγουμένως είχε υποστεί και εκείνη άδικη επίθεση και είχε ηττηθεί από τη Μόσχα. Η Ουγγαρία επίσης, κήρυξε πόλεμο στην ΕΣΣΔ στις 27 Ιουνίου 1941, λίγο μετά την έναρξη της «Μπαρμπαρόσα».
Η Ιταλία φυσικά, ως μέρος του Άξονα κήρυξε πόλεμο και έστειλε τον «Ιταλικό Εκστρατευτικό Σώμα στη Ρωσία» (CSIR) στη Ρωσία. Η δε Σλοβακία συμμετείχε επίσης στην επίθεση από τις πρώτες μέρες της γερμανικής επίθεσης.
Όλες αυτές οι χώρες είναι μέλη της ΕΕ σήμερα, του μπλογκ που ανέθεσε την εξωτερική πολιτική στην Κάλας. Ωστόσο, δεν θα ήταν βολικό να υπενθυμιστεί αυτή η σελίδα της ιστορίας.
Το επιθετικό παρελθόν των σημερινών μελών της ΕΕ
Αν υιοθετηθεί ο ίδιος συλλογισμός της Κάλας για τις ευρωπαϊκές χώρες, στα τελευταία 100 χρόνια βρίσκουμε ότι έχουν χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία εναντίον τουλάχιστον 40–50 διαφορετικών χωρών.
Ενδεικτικά οι βρετανικές δυνάμεις, σε όλη την ιστορία του Ην. Βασιλείου και των προδρόμων του, έχουν εισβάλει, ασκήσει έλεγχο ή πολεμήσει σε 171 από τις 193 σημερινές χώρες–μέλη του ΟΗΕ. Μετά το 1925, η χώρα συμμετείχε, μεταξύ άλλων, σε πολέμους/επεμβάσεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Μαλαισία, Κένυα, Ομάν, Υεμένη και πάει λέγοντας.
Η Γαλλία –ακόμα και αν βγάλουμε το επιθετικό αποικιακό παρελθόν του 1950-1970- μόνο μετά το 2001 συμμετείχε σε ναφέρει εξωτερικές επιχειρήσεις σε: Αφγανιστάν, Ακτή Ελεφαντοστού, Τσαντ, Λιβύη, Σομαλία, Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Συρία, Ιράκ.
Η δε Πορτογαλία με τον αποικιακό πόλεμο του 1961–1974 σε Ανγκόλα, Μοζαμβίκη, Γουινέα-Μπισσάου έχει και αυτή της περγαμηνές της. Η Ολλανδία διεξήγαγε τον πόλεμο αποαποικιοποίησης απέναντι στην Ινδονησία (1945–1949), όπου η ολλανδική πλευρά πραγματοποίησε μεγάλες στρατιωτικές επιχειρήσεις (οι περίφημες «αστυνομικές επιχειρήσεις»/politionele acties).
Όσον για την Ιταλία, ειδικά στην Ελλάδα γνωρίζουμε άριστα το παρελθόν της. Εισέβαλε στην Αιθιοπία, στην Αλβανία, στην Ελλάδα –μαζί με τη Γερμανία κτλ., επιχειρήσεις στη Λιβύη κ.ά. πριν και κατά τον Β΄ ΠΠ. Η Γερμανία φυσικά μόνο στους δύο παγκοσμίους πολέμους εισέβαλε σχεδόν σε όλες της ευρωπαϊκές χώρες και σε πλείστες εκτός Ευρώπης.
Δεν είναι πρώτη φορά
Υπενθυμίζεται ότι η Κάλας, τον Σεπτέμβριο του 2025 αμφισβήτησε τον ρόλο της Ρωσίας και της Κίνας στον Β΄ΠΠ, σχολιάζοντας μάλιστα ότι « αν ξέρεις ιστορία, σου γεννιούνται πολλά ερωτηματικά» για το [αν κέρδισαν αυτές οι δύο χώρες τον πόλεμο]. Ούτε ο Άικ Αιζενχάουερ δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τους Ρώσους.
Η Κάλας διέπραξε για άλλη μια φορά ατόπημα παρουσιάζοντας τη Ρωσία ως η μοναδική ή η μακράν πιο επιθετική δύναμη σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Ωστόσο, η αντιμετώπιση μιας παράνομης κατά το διεθνές δίκαιο επίθεσης, δεν μπορεί να γίνεται με ψέματα και εξαπάτηση, λες και ο κόσμος δεν μπορεί να γκουγκλάρει έτσι απλά ώστε να μάθει αν ακούει ανοησίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια